Kahramanmaraş Pazarcık merkezli deprem 6 Şubattan beri hayatımızın altını üstüne getirmiş durumda. Hepimiz ne iş yaparsak yapalım gözümüzü deprem bölgesine dikmiş korku ve endişe ile gelişmeleri takip ediyoruz. Yaşadığımız felaket bizlere bir çok konuda yaptığımız yanlışları, hayatımızdaki ve prosedür işleyişindeki eksiklikleri çok acı tecrübeler ile bir bir gösterdi. Bugün yaşadıklarımız dünkü hatalarımızın sonuçları. Yarın yaşayacaklarımız ise bugün yaptığımız hataların sonuçları olacak.

Bu ülke artık hata götürmez!

Her seferinde birçok konuda acil ve düşünmeden alınmış kararların bize sonradan yaşattığı acıları, tecrübe ile öğreniyoruz. Son on gündür inşaat alanında yapılan yanlışların, nasıl şehirlerimizi yerle bir ettiğini, daha çok kazanmak adına kullandığımız eksik malzemelerin, gelecek ek bir bütçe için yapılmış imar barışlarının, işinin ehli olmayan kişilere onay yetkileri vermenin sonucu olarak sevdiklerimizi nasıl o ağır beton parçalarına kurban verdiğimizi gösterdi mesela. Yerbilimcilerin kendilerini dinletmek ve olacaklar konusunda yetkilileri uyarmak için ne denli çaba sarf ettiğini, o çabaya kulak asılmamasının binlerce can kaybına, yanmış yıkılmış milyonlarca ocağa sebep olduğunu gösterdi mesela. Kurumlar bazında ve bireysel olarak alınacak tedbirlerin aslında ne denli önemli olduğunu yine sonradan gördük.

Yarında bugünün acısını çekeceğiz

Yarında bugün yaptığımız hataların, acelece alınmış yanlış kararların bedellerini ödeyeceğiz ne yazık ki. Biliyorum, şuan da çok çaresiz günler yaşıyoruz. Önceliğimiz deprem bölgesinde yok olan canlar. Yıkılmış yeniden inşa edilmesi gereken şehirler. Yakınlarını kaybetmiş evsiz barksız kalmış insanların başlarını sıcak bir yere sokması. Hepimiz bunda hem fikiriz. Lakin bir şeyleri düzene sokabilmek adına bir başka şeyi yıkmak, geriletmek, duruma anlık çözüm bulunmuş gibi görünse de uzun vadede daha büyük problemler yaşamamıza sebep olacak faktörler.

Eğitim çökerse yarınlarda çöker!

Bizlerin bugün depremzedelerin barınmasına açtığımız KYK Yurtları zaten birilerinin yaşam alanları, evleri. Güçlü bir devletimiz var bizim. Hiçbir vatandaşını açıkta bırakmayacak kadar kocaman yüreklerimiz var. El birliği ile yıkılanı yeniden inşa edecek milletimiz var. Depremzedelerimizin barınması için tabi ki ivedilikle çözüm bulunmalı lakin bu çözüm öğrenci kardeşlerimizi yurtlarından atmak, uzaktan, yarım yamalak, sağlıksız bir eğitim vermek değil. Üstelik o yurtlarda kalan binlerce, bilemiyorum tam rakamı ama belki milyon tane o depremde evini barkını, ailesini kaybetmiş, o yurtlardan başka kalacak yeri olmayan öğrenci kardeşlerimiz varken. Bizim devletimizin ülkesinde bulunan otellerin, öğretmen evlerinin, polis evlerinin, pansiyonların kapısını depremzedelere açtıracak kadar eminim ki gücü var.

Bugün kalacak yer sorunu oteller aracılığı ile de çözülebilir. Üstelik böyle yapılırsa hiçbir depremzedeye havlu, terlik, yada hijyen malzemesini ekstra aramaya gerek de kalmaz. Bugün bu sorun çözülebilir lakin gelecekte doğru düzgün eğitim almamış, eğitimini gördüğü meslekte yarım yamalak mezun olduğu için liyaketsiz olarak iş gören insanların yaratacağı problemler çözülemez. Bugün barınma sorunu konteyner kentler, misafirhaneler aracılığı ile çözülür ama sosyalleşmediği için yaşadıkları travmayı atamayan bir genç neslin yaşayacağı psikolojik sorunlar, psikolojik sorunlarını çözemeden evlenmiş çocuk sahibi olmuş insanların yetiştirdiği mutsuz aile sorunları çözülemez.

Bugün tüm sorunlar devlet millet el ele çözülür lakin yarın yakınlarını kaybettiği gibi, mesleğini, ruh sağlığını ve dolayısı ile yarınlarını kaybeden bir neslin yaratacağı sorunlar çözülemez. O yüzdendir ki düşünülmeden alınmış üniversitelerin online eğitim görmesi kararından ivedilikle dönülmeli, genç öğrenci kardeşlerimizin evleri olan yurtlar kendilerine geri verilmelidir. Feda edilecek en son şey eğitimdir!

Derya Özaba

Komşu Köyün Delisi